Harcmistrz Zdzisław Czarnomski

Urodził się 4 marca 1894 w Sławniowie ¹, w rodzinie Zdzisława i Marii z domu Zdrzyzała. Wcześnie stracił ojca, matka powtórnie wyszła za mąż, za Antoniego Przyłuckiego i z synami, Zdzisławem i Aleksandrem, przeprowadziła się do Czeladzi, gdzie ojczym od 1897 r. pracował w utworzonej przez kopalnię Saturn szkole powszechnej, zwanej Na Skałce, najpierw jako nauczyciel, później jako jej kierownik. Zdzisław ukończył szkołę podstawową w Czeladzi, a następnie szkołę średnią w Sosnowcu. W 1912 roku, jako członek miejscowego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół uczestniczył w zlocie w Krakowie, gdzie zetknął się z ruchem skautowskim. W następnym roku zorganizował w Czeladzi, przy Sokole, pierwszy zastęp harcerski, wkrótce przekształcony w drużynę harcerską. Był komendantem tej drużyny niemal przez 20 lat. W 1916 r., po powstaniu ZHP, drużyna otrzymała nazwę I Zagłębiowskiej Drużyny Harcerzy na Saturnie, została włączona do Związku Harcerstwa Polskiego i podporządkowana Naczelnej Komendzie Skautowej w Warszawie. Nazwa drużyny obowiązywała do końca 1924 r., kiedy zmieniono numerację drużyn i nadano jej nazwę 5 MDH w Czeladzi. W 1918 r. Czarnomski ochotniczo wstąpił do wojska Polskiego, w którym służył do 1921 r. Następnie podjął pracę w kopalni Saturn, jako urzędnik ekspedycji i powrócił do pełnienia funkcji drużynowego. W 1925 roku został podharcmistrzem, a w 1929 harcmistrzem. Pełnił funkcję zastępcy hufcowego Hufca Powiatu Będzińskiego. W latach 1931–1936 i ponownie od 1937 roku był komendantem Hufca Grodzieckiego z siedzibą w Czeladzi. Jako komendant tego hufca, w czerwcu 1939 r. wraz z 5. Męską Drużyną Harcerską w Czeladzi, obchodził 25 – lecie działalności harcerstwa w Czeladzi. Otrzymał wówczas pamiątkowy złoty sygnet z emblematami harcerskimi. Podczas okupacji tworzył lokalne struktury konspiracyjne. Na początku 1940 roku, prawdopodobnie w ramach Aktion A – B, został aresztowany przez gestapo. Po paru miesiącach został zwolniony i po tygodniu, 2 maja 1940 r. aresztowany ponownie wraz z żoną Marią. Został osadzony w obozie koncentracyjnym Dachau a następnie trafił do KL Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł 6 grudnia 1941 roku. Osierocił dwóch synów, 13 – letniego Zdzisława i 11 – letniego Jana, którzy wraz matką, Marią Czarnomską, przeżyli wojnę. Imię Zdzisława Czarnomskiego nosi hufiec ZHP w Czeladzi oraz jedna z czeladzkich ulic.