Sportowcy

O początkach sportu w Pilicy nie ma zbyt wielu informacji. W 1910r. Piliczanie uczestniczyli w zlocie Sokoła w Krakowie. W 1916 roku, pod wpływem idei  Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, rozpoczął działalność pilicki oddział Towarzystwa "Piechur" w Kielcach. Liczyło ono około 40 członków. W sierpniu 1917 r. Koło „Piechura” powstało także w Wierbce a nieco później w Sławniowie. Oficjalnie organizacja miała charakter sportowy, więc nie doznawała przeszkód w działalniości ze strony władz zaborczych.

Wśród rachunków pilickiej straży pożarnej zachował się wpis dokonany w 1927 roku a poświadczający złożenie depozytu w wysokości 40,10 złotych przez Kółko Wioślarskie.

Dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku pojawiły się wybitniejsze postacie wśród pilickich sportowców.

PAWEŁ KORUSIEWICZ

Urodził się w 1952r. Reprezentant Polski w podnoszeniu ciężarów tak wspomina swoja przygodę ze sztangą:

Waldemar Szewczyk był fryzjerem. Zorganizował grupę chłopców,którzy zaczęli trenować kulturystykę w sali gimnastycznej na zamku. Kupił książkę opisująca zasady treningu. Po pół roku treningów pojechaliśmy na zawody kulturystyczne. Trenowaliśmy też podnoszenie ciężarów. Po rozmowach z prezesem klubu piłkarskiego w Wierbce zostaliśmy włączeni do klubu. Pojechaliśmy na zawody. Wkrótce mój brat poszedł do wojska, koledzy wyjechali i zostalem sam. Na krótki okres przeniosłem się do klubu w Krakowie. Był tam dobry trener który dał mi podstawy treningu. Przyszedł czas szukania pracy więc wyprowadziłem się do Siemianowic. Pracowałem w kopalni i trenowałem w Górniku Siemianowice. W pierwszym starcie w nowym klubie, na mistrzostwach Śląska, pobiłem rekordy Polski i dostałem się do głównej drużyny. Na mistrzostwach Polski wygrałem i także pobiłem rekordy Polski juniorów. W tym samym roku startowałem na mistrzostwach krajów socjalistycznych na Kubie, gdzie zająłem trzecie miejsce. W następnych latach zostałem trzy razy młodzieżowym mistrzem Polski [m.in.w 1974],dwa razy byłem mistrzem seniorów. Zająłem także kilka razy drugie i trzecie miejsca. Byłem także rekordzistą Polski w podrzucie .Na mistrzostwach Europy zająłem piąte i siódme miejsca. Na mistrzostwach świata zająłem także piąte [1979 Saloniki.kat.90 kG] i siódme miejsca .W reprezentacji Polski startowałem 10 lat. Pojawiająca się w prasie i w internecie informacja o starcie na olimpiadzie w Moskwie jest nieprawdziwa. Nie zakwalifikowałem się, podobnie jak Matura  i Lipka. Z Siemianowic tylko Kaczmarek i Ciura byli na olimpiadzie i zdobyli medale. Trenując miałem czas na naukę. Zdałem na WSWF w Katowicach i skończyłem ją po 5 latach z tytułem magistra sportu a także nauczyciela. Na obronę pracy magisterskiej przyjechał Zygmunt Smalcerz. Po wyjeździe z Polski ten okres mojego życia został zamknięty. Aktualnie pracuję jako kierowca ciężarówki.

Pierwsze treningi.Fotografia wykonana przed salą gimnastyczną na terenie pilickiego pałacu.

 Zgrupowanie kadry w Zakopanem.

1.Trener reprezentacji Klemens Roguski

2.Robert Skolimowski.[Mistrz świata i Europy juniorów, olimpijczyk z Moskwy i siedmiokrotny mistrz Polski w kategorii superciężkiej] 

3.Paweł Korusiewicz

4.Witold Walo [Brązowy medalista mistrzostw świata w Salonikach. Olimpijczyk z Moskwy 1980  Moskwie-5. miejsce w kategorii lekko ciężkiej]

5.Grzegorz Cziura [Srebrny medalista olimpijski w Montrealu w 1976.Srebrny /1976/ i brązowy /1977/ medalista mistrzostw świata.Brązowy medalista mistrzostw Europy /1977/]

6.Marek Seweryn [Złoty medalista mistrzostw świata /1979/]

7.Stefan Leletko [Mistrz świata i Europy/1982/ brązowy medalista MŚ/1983/. Wicemistrz Europy /1979,1980/,brązowy medalista mistrzostw Europy /1983/.Olimpijczyk w Montrealu /1976/ i w Moskwie /1980/]

Fotografia wykonana przed mistrzostwami Europy.

1.Paweł Korusiewicz

2.Zbigniew Kaczmarek [Trzykrotnie startował w igrzyskach olimpijskich.  Brązowy medalista olimpijski  w Monachiu /1972/ Dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata /1970,1971/.Złoty medalista mistrzostw Europy /1976/].  

3.Stefan Leletko

4.Zbigniew Smalcerz [Mistrz Olimpijski [1972].Mistrz świata [1971,1975].Brązowy medalistą mistrzostw świata (1973).4-krotny mistrz Europy]

5.Marek Serweryn

6.Tadeusz Dembończyk [Brązowy medalista olimpijski z Moskwy/1980/.Brązowy medalista mistrzostw świata /1979/.Dwukrotny srebrny medalista mistrzostw europy/1977,1979/]

Niektóre wyniki:

1974.

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski. Gliwice

Kategria 90 kG

1 miejsce 332,5 kG [rwanie 145 kG+podrzut187,5kG]

1975.

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski.Warszawa

Kategria 90 kG

1 miejsce 332,5 kG [rwanie 140 kG+podrzut192,5kG]

1977.

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski.Gliwice

Kategria 90 kG

3 miejsce.330 kG [rwanie 142,5 kG+podrzut187,5kG]

1978.

Mistrzostwa Świata.Gettysburg

Kategria 90 kG

7 miejsce.345 kG [rwanie 150 kG+podrzut195kG]

1979.

Mistrzostwa Europy.Saloniki

Kategria 90 kG

5 miejsce.360 kG [rwanie 160 kG+podrzut 200kG]

1981.

Mistrzostwa Polski.Olsztyn

Kategria 90 kG

3 miejsce.355 kG [rwanie 155 kG+podrzut 200kG]

1983.

Mistrzostwa Polski.Władysławowo

Kategria 110 kG

3 miejsce.365 kG [rwanie 160 kG+podrzut 205kG]

1985.

Mistrzostwa Polski.Nowy Dwór Gdański

Kategria 110 kG

5 miejsce.365 kG [rwanie 160 kG+podrzut 205kG]

Polska "Tabela wszechczasów"

kat.90 kG

16.miejsce:Paweł Korusiewicz. W 1979 r.160,0+200,0=360 kG [Mistrzostwa Europy w Salonikach]

kat.100 kG

17.miejsce:Paweł Korusiewicz. W 1984 r.162,5+210,0=372,5 kG

kat.110 kG

21.miejsce:Paweł Korusiewicz. W 1983r. 160,0+205,0=365 kG [Mistrzostwa Polski]

KS.MARCIN OLSZEWSKI

Urodził się w niewielkiej miejscowości Chodorowa koło Nowego Sącza. W piłkę gra od dziecka. Wzorem piłkarza był dla niego Marco van Basten. Długie lata grał w drużynie „Orzeł” Wojnarowa, który występował w „okręgówce”. Po świeceniach kapłańskich w 2005 został skierowany, jako wikariusz do pilickiej parafii św.Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Został wówczas zawodnikiem „Piliczanki” łącząc obowiązki kościelne i wychowanie młodzieży Liceum w Pilicy z grą w Piliczance.Jeszcze jako zawodnik Orła trafił do reprezentacji Polski księży, która w 2004 r. zadebiutowała w charytatywnym meczu z Węgrami wygranym 6:3. W 2006 r. w finale II Mistrzostw Polski Księży w Piłce Nożnej Halowej diecezja sosnowiecka pokonała w rzutach karnych diecezję tarnowską, a najlepszym piłkarzem turnieju został wybrany ks. Marcin Olszewski. W swojej reprezentacyjnej karierze ks.Marcin zdobył pięć złotych medali Mistrzostw Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej. Z Pilicy przeniósł się do Olkusza, gdzie został wikariuszem w parafii św. Andrzeja. Sporadycznie pojawia się w składzie Piliczanki.

 Gol ks.marcina w meczu Wielmożanka-Piliczanka

I Mistrzostwa Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej.Austria 2006.

Polacy zostali wicemistrzami. W finale zmierzyli się z Chorwacją.

II Mistrzostwa Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej.Chorwacja 2007

Polacy trafili do silniejszej grupy eliminacyjnej. W walce o wejście do półfinału rywalizowali z Włochami, Hiszpanią, Rumunią oraz Bośnią i Hercegowiną,tracąc zaledwie jedną bramkę. W półfinale zmierzyli się z Portugalią, pokonując ją 2:0. W finale zmierzyli się z Chorwacją. Reprezentacja Polski miała zdecydowaną przewagę nad rywalami i prowadzili 1:0.Wyrównanie padło z rzutu wolnego. W rzutach karnych lepsi okazali się Chorwaci zwyciężając 4:2.

III Mistrzostwa Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej.Sarajewo-Bośnia i Hercegowina. 2008 r.

W grupie Polska pokonała: Rumunię, Hiszpanię [3:0], Włochy [2:1] i przegrała z Chorwacją [0;3]. W półfinale reprezentacja Polski pokonała Bośnię i Hercegowinę 1:0. W finale Polacy zmierzyli się z Chorwacją.Po remisie 1:1 wygrali 4:3 rzutami karnymi.Tytuł króla strzelców zdobył ks. Marcin Olszewski,strzelec sześciu bramek.

IV Mistrzostwa Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej.Braga-Portugalia. 2009

W półfinale pokonali Chorwację 3:1. W finale wygrali z Portugalią 2:0. W trakcie mistrzostw stracili tylko 2 bramki, strzelili 23. Najboleśniej spotkanie z Polakami odczuli księża ze Słowenii, pokonani wynikiem 9:0.

V Mistrzostwa Europy Księży w Piłce Nożnej Halowej.Kielce-Polska.2011

Mecze Polaków w fazie grupowej:

Polska - Słowacja 2:0

Polska - Ukraina 5:0

Polska Hiszpania 2:0

Polska - Bośnia i Hercegowina 2:3

W półfinale polscy księża pokonali 2:0 Portugalię. Na trzy minuty przed zakończeniem spotkania, po znakomitej akcji i zagraniu piętą przez Marcina Olszewskiego, ksiądz Michał Szawan zdobył bramkę dla polskiej reprezentacji. Na 2:0 podwyższył minutę przed końcem spotkania Rafał Lasota, czyli ojciec Ezechiel z Opatowa, który wykorzystał rzut karny. O złoto zagrali z Chorwatami.4:2 (2:1). Finał był zacięty. Polacy na początku drugiej połowy wyszli na prowadzenie 3:1. Chorwaci nie dawali za wygraną, strzelili kontaktowego gola. Nasi księża, niesieni niezwykle gorącym dopingiem publiczności, ostatecznie wygrali 4:2. Dwie bramki zdobył ks.Marcin.

VI Mistrzostwach Europy Księży w Halowej Piłce Nożnej.Gyula-Węgry.

 Grupa B:
Polska-Austria 3:0 (bramki: ks. Marcin Olszewski, ks. Maciej Lewandowski, o. Ezechiel Lasota)
Polska-Rumunia 6:0 (bramki: ks. Tomasz Winogrodzki x3, ks. Michał Szawan, o. Ezechiel Lasota, ks. Marcin Olszewski)
Ukraina-Polska 0:8 (bramki: ks. Emil Kancir, ks. Michał Szawan x2, o. Ezechiel Lasota x2, ks. Tomasz Winogrodzki x2, ks. Edward Giemza)
Polska-Słowacja 3:1 (bramki: ks. Marek Łosak, ks. Marcin Olszewski, ks. Maciej Lewandowski)
Polska-Portugalia 1:0 (bramki: o. Ezechiel Lasota)

Półfinały: Polska-Chorwacja 2:3  po dogrywce (ks. Marcin Olszewski, ks. Tomasz Winogrodzki)

 W półfinale z Chorwacją w regulaminowym czasie padł remis 2:2 mimo zdecydowanej przewagi,kilku słupków i poprzeczek oraz dwóch dogodnych sytuacji. W dogrywce skuteczniejsi o jedną bramkę okazali się Chorwaci.
W meczu o III miejsce Polska pokonała Bośnię i Hercegowinę po dogrywce 7:2 (ks. Tomasz Winogrodzki x 4, ks Marcin Olszewski x2, o. Ezechiel Lasota). Turniej wygrała Portugalia, która pokonała w rzutach karnych Chorwację 4:3. W regulaminowym czasie było 1:1.

 VII Mistrzostwa Europy w Halowej Piłce Nożnej.Słownia.2013

 Polacy w grupie wygrali: z Austrią 9:0[Bramki strzelili: ks. Grzegorz Pastorczyk - dwie, o. Ezechiel Lasota – dwie, ks. Dariusz Snochowski, ks. Maciej Lewandowski, ks. Marek Mazurek, ks. Marcin Olszewski, ks. Tomasz Winogrodzki.], z Węgrami 2:1 [ks. Maciej Lewandowski i ks. Edward Giemza].W ćwierćfinale pokonali Rumunią 2:0ks. Paweł Derylak oraz ks. Dariusz Snochowski . W półfinale wygrali ze Słowacją 2:0 [ks. Grzegorz Pastorczyk i o. Ezechiel Lasota] .W finale po bardzo zaciętym meczu, stojącym na wysokim poziomie pokonali Bośnię i Hercegowinę 4:0.[ks. Tomasz Winogrodzki - dwie, ks. Grzegorz Pastorczyk oraz ks. Maciej Lewandowski]

 VIII Mistrzostwa Europy w Halowej Piłce Nożnej.Lida-Białoruś.2014

 W rozgrywkach grupowych nasi księża zremisowali z Portugalią 0:0 oraz wygrali z Austrią 5:0. W ćwierćfinale zwyciężyli Rumunię 2:0. W półfinale pewnie wygrali z Białorusią 5:0. W meczu finałowym polscy księża pokonali 2:1 reprezentację Chorwacji

AGNIESZKA DROZDOWSKA

Urodziła się w Pilicy w roku 1975.Tutaj zaczęła przygodę z piłką grywając z chłopakami. W latach 1990/1991 grała żeńskiej drużynie piłki nożnej Łazowianka Łazy skąd w wyniku rozwiązania tego zespołu trafiła do Czarnych Sosnowiec. W latach 1994-1995 grała w szwedzkim zespole Kristenbergs FF. Przez resztę sportowej kariery związana jest z Czarnymi, z którymi zdobyła pięciokrotnie mistrzostwo Polski, sześciokrotnie Puchar Polski i siedmiokrotnie halowe Mistrzostwo Polski. W reprezentacji Polski rozegrała 68 meczy zdobywając 9 bramek. Od pięciu lat jest trenerem kobiecej drużyny Czarnych Sosnowiec, która walczy o powrót do pierwszej ligi.

W reprezentacji Polski.Pierwsza z lewej

 W reprezentacji Polski.Druga z prawej w drugim rzędzie

 W reprezentacji Polski.Pierwsza z prawej

  W reprezentacji Polski.Na Placu Czerwonym w Moskwie.Piąta z prawej w drugim rzędzie

  W reprezentacji Polski.Pierwsza z lewej w drugim rzędzie

  W reprezentacji Polski.trzecia z lewej w drugim rzędzie [nr 6]

  W reprezentacji Polski.trzecia z prawej w ostatnim rzędzie [Nr 2]

  W Czarnych Sosnowiec.Pierwsza z lewej w pierwszym rzędzie

W meczu charytatywnym.Po lewej były reprezentacyjny napastnik  Jan Furtok

  W Czarnych Sosnowiec.Pierwsza z prawej w drugim rzędzie

  W Czarnych Sosnowiec.Czwarta z lewej w pierwszym rzędzie

  W Czarnych Sosnowiec.Druga z prawej w pierwszym rzędzie

W roli trenera

POR.PILOT ARTUR SZARAWARA

Urodził się 25 stycznia 1950r. W 1968 r. Ukończył Technikum Górnicze w Katowicach. 25 listopada 1973 roku ukończył jako prymus Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą im. Jana Krasickiego w Dęblinie czyli słynna Szkołę Orląt, otrzymując stopień podporucznika–pilota śmigłowca. Trafił do 56 pułku śmigłowców bojowych w Inowrocławiu. Był pilotem I klasy. Dwukrotnie został pilotem roku. W 1981 roku był członkiem ekipy polskiej na IV Śmigłowcowych Mistrzostwach Świata w Piotrkowie Trybunalskim gdzie zajął czwarte miejsce indywidualnie, najlepsze spośród Polaków i trzecie drużynowo. Zginął na Bliskim Wschodzie 18 kwietnia 1984r.

"Na szczęście". Przed pierwszym samodzielnym lotem w Szkole Orląt

...w kabinie...

...i po wylądowaniu

Część polskiej ekipy  na IV Śmigłowcowe Mistrzostwa Świata.Drugi z prawej Artur Szarawara

  IV Śmigłowcowe Mistrzostwa Świata

Rozegrane zostały w Piotrkowie Trybunalskim w dniach 14-23 sierpnia 1981 roku. Udział wzięło 30 śmigłowców Gazele, Estrom, Hughes 369D, Squirrel, Bell UH-1, Bell 206L, Bell OH-58, Alouette II, Robinson 22, Bo-105, Mi-2 oraz Mi-1U. Wystartowały na nich 42 załogi z ZSRR, Francji, Polski, USA, Wielkiej Brytanii, i RFN, składające się z pilota i z nawigatora .

Konkurencje mistrzostw:

Zlot i pozorowana akcja ratunkowa. Piloci otrzymali określoną trasę przelotu długości około 70 km (punktowano dokładność) następnie nadlatując nad stadion w Piotrkowie nawigator podchodził do drzwi lub stawał na płozie na zewnątrz śmigłowca i trzymał w rękach 7 metrową linę z siatką na końcu. W siatce znajdował się szampan. Należało ten ładunek umieścić w oknie makiety dachu ustawionego na środku boiska. Konkurencję wygrały ex aequo dwie załogi amerykańskie Donne E. Jawkes -Robert Stolworthy oraz Irvin Starrok, Robert L.Muller.

Manewry precyzyjne. Na boisku wyrysowano białą farba kwadrat o bokach 50 metrów oraz kolejne linie w odległości jednego metra tworzące kwadratowy korytarz o szerokości 1 metra. Korytarz wylotowy o długości 70 metrów znajdował się pod kątem 45 stopni do boków i na nim znajdowała się linia startu i mety. Do śmigłowca podczepiono dwie linki o długości 2 i 3 m do każdej podczepiony był ciężarek 0,5 kG. Śmigłowiec miał lecieć na takiej wysokości by jeden ciężarek cały czas dotykał murawy a drugi cały czas był w powietrzu. Należało przelecieć jeden bok korytarza lotem do przodu, następny bokiem do kolejnego narożnika,kolejny odcinek tyłem i ostatni bokiem wracając na miejsce startu. Nad każdym narożnikiem należało wykonać obrót o 360 stopni. Zadanie bezbłędnie ze zmieszczeniem się w limicie czasu wykonało 10 załóg.

Przelot Nawigacyjny, Należało przelecieć wyznaczoną trasę a oceniano precyzję lotu.Żadna załoga nie uzyskała kompletu punktów. Wygrali Niemcy Konrad Hanses, Gothar Oehler. Drugą pozycję zdobyła polska załoga kobieca Teresa Maszczyńska-Ćwik-Anna Iwańska.Miejsca od 3 do 7 i 9 zajęły polskie załogi. Po trzecim dniu Polacy prowadzili w klasyfikacji indywidualnej i drużynowej.

Slalom. Na lotnisku wytyczono prostokąt o bokach 200 na 120 metrów. Na nim wyznaczono korytarz wlotowy i wylotowy oraz 12 bramek do pokonania. Załoga śmigłowca otrzymywała pięciometrową linę na końcu której sędziowie umieszczali 5-litrowe wiadro z wodą. Po przeleceniu slalomu należało opuścić wiaderko na stolik sędziowski i opuścić linę. Punkty karne można było uzyskać za rozlanie wody, przekroczenie limitu czasu, ominięcie lub niewłaściwą kolejność oblotu bramek, zbyt wysoki lub zbyt niski przelot. Trzy zespoły, w tym polska załoga Kazimierz Wojnicz,-Janusz Janukowicz zdobyły ex-aequo pierwsze miejsce.

Klasyfikacja indywidualna po oficjalnej części mistrzostw:

1 CHEEST D. George, KEE G. Stephen USA BELL OH-58 761 pkt.
2 PIPKE Ginter, GREINER Manfred RFN BELL 205 750 pkt.
3 HANSES Konrad, OEHLER Gothar RFN ALOUETTE II 748 pkt.
4 SZARAWARA Artur, MORYC Henryk POLSKA Mi-2 747 pkt.
5 STARROK Irvin, MULLER L. Robert USA BELL UH-1 747 pkt.
6 JAWKES E. Donne, STOLWORTHY Robert USA BELL UH-1 744 pkt.
7 BAILEY I. John, PARTER L. Alan USA BELL OH-58 741 pkt.
8 DRESSLER Herbert, PREUSS Manfred RFN ALOUETTE II 740 pkt.
9 DIMINA Zbigniew, GÓRNICKI Zdzisław POLSKA Mi-2 737 pkt.
10 KLOBERG Herbert, BEIKLER Winifred RFN BELL 202 736 pkt.
11 TREDER Zdzisław, SAWICKI Andrzej POLSKA Mi-2 736 pkt.
12 WOJNICZ Kazimierz, JANUKOWICZ Janusz POLSKA Mi-2 735 pkt.
15 OLSZEWSKI Zbigniew, KOWALÓWCZANY Bogósław POLSKA Mi-2 727 pkt.
20 KASPEREK Ryszard, GRZESICZAK Jacek POLSKA Mi-2 707 pkt.
23 MASZCZYŃSKA-ĆWIK Teresa, IWAŃSKA Anna POLSKA Mi-2 698 pkt.
25 JAKUBISZAK Kazimierz, KWAŚNIAK Jan POLSKA Mi-2

Klasyfikacja druzynowa po oficjalnej części mistrzostw:

1 USA 2253 pkt.
2 RFN 2251 pkt.
3 POLSKA 2233 pkt.
4 ZSRR 2125 pkt.
5 WIELKA BRYTANIA 2040 pkt.

20 sierpnia rozegrano jeszcze jedną konkurencję nie wliczaną do klasyfikacji ogólnej: lot dowolny czyli akrobacja. Zwycięzca otrzymał puchar Rosemary Rose. Do tej dodatkowej konkurencji wystartowało 7 pilotów bez nawigatorów.

1.Karl Zimmerman [RFN] na Bo-105 z wynikiem 86 punktów.

2.Smirnow [ZSRR] na Mi-1 -77 punktów.

Jachtowy Kapitan Żeglugi Wielkiej Marian Kula

Urodził się w Pilicy 31. października 1947 r. Jest synem Stanisława Mieczysława Kuli i Stanisławy z Binkiewiczów. Rodzina mieszkała przy ul.Krakowskiej 9. Marian Kula w Pilicy rozpoczął naukę w szkole podstawowej, która zajmowała wówczas budynek powyżej organistówki przy kościele farnym. W 1956 roku rodzina Kulów przeniosła się do Rybnika. Ojciec został brygadzistą w produkującej lodówki Hucie „Silesia”. Mama w tym samym zakładzie pracowała w emalierni. Tam Marian, w wieku 13 lat, rozpoczął swoja przygodę z żeglarstwem. W Rybniku uzyskał pierwszy stopień żeglarski. Jeszcze w cywilu uzyskał stopień jachtowego sternika morskiego. Pracował w Kopalni „Chwałowice” jako elektromonter. W 1965 został powołany do służby wojskowej w Marynarce Wojennej. Służył przez trzy lata na kutrach torpedowych a następnie na okrętach rakietowych. Zainteresował się nim Ośrodek Szkolenia Żeglarskiego Marynarki Wojennej gdzie dosłużył się stopnia starszego chorąży marynarki. Zrezygnował z zawodowego związania się z Marynarką Wojenną. Od 1970 r. jest członkiem Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica" w Gdyni.

Zbudował jacht, który został zaprojektowany w 1970 roku przez gdyńskiego konstruktora inż. Norberta Patalasa z biura konstrukcyjnego „Szkutnik”. Wzorowany był na słynnym katamaranie angielskim „Lady Helmsman”, trzykrotnym zwycięzcą Małego Pucharu Ameryki. Katamaran został wyposażony w unikatowy skrzydło-maszt wykonany ze sklejki lotniczej w Doświadczalnych Zakładach Szybowcowych w Bielsku-Białej Aleksandrowicach. W czasach kiedy „pecety” były jedynie mglistym wyobrażeniem, bliższym filmom science-fiction niż codzienności, do żmudnych obliczeń przy projektowaniu profilu masztu wykorzystano, „po znajomości”, komputer ODRA. Jednostka została zwodowana w kwietniu 1976 roku. Dane techniczne:

• Nazwa: Mata Hari

• typ kl. C. katamaran regatowy

• długość kadłubów-7,62m

• szerokość -4,20m

• załoga 2 osoby

• ciężar 350 kg

• wysokość skrzydło-masztu - 11 m,

• Powierzchnia skrzydło-masztu+ żagla ok.30m2,

W 1976 roku jacht „Mata Hari” ustanowił rekord prędkości na Bałtyku osiągając 28,5 węzła.

Zdjęcie wykonano przy pomocy teleobiektywu, z Kamiennej Góry koło Gdyni, podczas prób pod kontrolą Komisji Technicznej PZŻ, która sprawdzała czy katamaran sprosta żegludze przy silnych wiatrach. W tym momencie jacht płynął z prędkością 25 węzłów przy wietrze ok. 7 stopni w skali Beauforta.

29 października 2010 r. z okazji 35-tej rocznicy ustanowienia rekordowej prędkości, malarza-marynista Andrzej Sobieraj, na podstawie fotografii namalował obraz. Obraz ten, o wymiarach 44 x 30 cm, namalowano farbami olejnymi na płótnie. Obraz znajduje się obecnie w prywatnej kolekcji.

W 1973 roku, kiedy było już blisko do ukończenia „Maty Hari”, zrodził się pomysł rywalizacji o Żeglarski Rekord Trasy Gdynia- Świnoujście albo Świnoujście - Gdynia. Marian Kula według wytycznych organizacji World Saling Speed Record – Sponsored by John Player – Administrated by the Royal Yachting Association, opracował regulamin, który jest stosowany niemal w niezmienionej formie do dnia dzisiejszego. Podstawowy zapis w regulaminie brzmi: „Na jachcie można używać tylko siły mięśni załogi przy obsłudze wszelkich mechanizmów i urządzeń. Nie zakazuje się używania różnych sposobów transmisji mechanicznej i hydraulicznej”. Pomysł udało się zrealizować dopiero w 1982 roku kiedy patronat nad przedsięwzięciem objęło PHZ Navimor oraz dziennik „Wybrzeże”. 2 września 1983 roku. trasę Świnoujście – Gdynia, jako pierwszy rejestrowany przelot w rywalizacji, pokonał jacht „Hetman” z 9 osobową załogą Jacht Klubu „Kotwica”, uzyskując czas 41 godzin i 17 minut. Dzisiaj rekord trasy, ustanowiony 25 października 2009 roku, należy do Romana Paszke, który na „Gemini 3” uzyskał wynik 8 godzin 55 minut. W międzyczasie Marian Kula został absolwentem AWF w Gdańsku, ukończył studia wyższe i posiada tytuł magistra sportu, trenera żeglarstwa, instruktora żeglarstwa, instruktora żeglarstwa regatowego, jachtowego kapitana żeglugi wielkiej i kapitana motorowodnego.10 lat był członkiem Centralnej komisji egzaminacyjnej Polskiego Związku Żeglarskiego na stopnie kapitańskie.

Przesiadł się na większe jednostki balastowe. Żeglował kolejno na jachtach:

• „Admirał”, który pojawił się w JKMW Kotwica w roku 1959. Marian Kula był jego kapitanem od roku 1975 do 1979. Jacht został zbudowany w 1935 roku w Niemczech, w słynnej stoczni Rassmusena. Otrzymał wówczas imię „Kneź”. Był to regatowy slup klasy RORC, o dużej powierzchni żagla -ok.120 m2. Jego długość to niemal 17 m, był bardzo wąski -2, 50m szerokości, miał duże zanurzenie -2, 60m. Załogę stanowiło 10 osób. W roku 1939 był własnością laryngologa z Gdyni, pana dr. Tadeusza Gerwela, który był członkiem Yacht Klubu Polski. W lipcu 1939 roku startował w regatach Gotland Round, w Szwecji. Regaty odbywały się po raz pierwszy wokół Gotlandii. „Amirał”, pod dowództwem porucznika Jerzego Jarucha Giedrojcia, wygrał te regaty pod banderą polską. Za dwa miesiące wybuchła okrutna II Wojna Światowa a dowódca „Admirała” zginął w bohatersko w obronie Gdyni przed Niemcami. Po wojnie „Kneź” został odbudowany i otrzymał imię „Admirał”. W tamtych czasach był to jeden z najszybszych jachtów na Bałtyku. W 1976 roku Marian Kula wygrał na „Admirale” Mistrzostwa Polski.

Zdjęcie zostało wykonane w roku 1975, podczas wyścigu morskiego z Gdyni do szwedzkiej latarni Olands Sodra Grund i do Gdyni, na regatach o „Puchar Dowódcy Marynarki Wojennej”. Długość trasy wynosiła ok. 250 mil morskich. W tle widoczna latarnia morska Stilo.

• „Nauticus” - zwodowany w 1979 roku. Dane: długość 13,3 m; szerokość 4 ,0 m; zanurzenie 2,4 m; powierzchnia żagli 103 m2 ; 10 koi. Marian Kula dowodził nim przez rok.

Od 1986 roku dowodził 10-osobowym jachtem „Hadar”, pływającym w barwach Jacht Klubu „Kotwica”. „Hadar” to bliźniak „Nauticusa”. Różnił je kolor kadłuba. „Nauticus” miał kadłub czerwony a „Hadar” - granatowy. „Hadar” został zaprojektowany w 1979 roku przez amerykańskiego konstruktora Douglasa Petersona dla najsłynniejszego kapitana regatowego w Polsce Zygfryda „Zygi” Perlickiego z Jachtklubu „Stal” w Gdyni, który przymierzał się do startu w regatach Admirals Cup. Jeszcze w tym samym roku jacht wystartował w najsłynniejszych i najtragiczniejszych w historii światowego jachtingu regatach FASTNET w Anglii. Na trasie regat przetoczył się bardzo silny orkan, podczas którego zginęło 15 żeglarzy a fale osiągnęły ponad 10 m wysokości. Załoga „Hadar” z Orkanu wyszła obronną ręką - nikt nie zginął a jacht nie uległ uszkodzeniu. Kiedy Jacht Klub „Stal” nie był w stanie zapłacić Stoczni Jachtowej, w 1980 roku „Hadar” został zakupiony przez Jacht Klub Marynarki Wojennej „KOTWICA” w Gdynia. W roku 1986 Zarząd Klubu zatwierdził Mariana Kulę, jako kapitana regatowego „Hadara” co było dla niego ogromnym wyróżnieniem. „HADAR”, jak mówił Zyga Perlicki, to szczęśliwy Jacht. Na „HADARZE” pływał do roku 2006 (20 lat), przepływając ok.170 tysięcy mil morskich i osiągając na nim najwięcej zwycięstw.

Zdjęcie wykonano w roku 1986 z mola w Sopocie, gdzie znajdowała się boja zwrotna w regatach morskich o Mistrzostwo Polski. Następną boją była latarnia pod Olands Sodra Grund u wybrzeży Szwecji. Na Bałtyku szalał wtedy sztorm o sile 8 – 9 stopni w skali Beauforta. Trasa wyścigu wynosiła ok.300 mil morskich. „Hadar” pod dowództwem Mariana Kuli zdobył wówczas Mistrzostwo Polski.

Dane „Hadara”: Jacht klasy oceanicznej bez ograniczeń siły wiatru; długość 13,30m; szerokość 4,20 m; zanurzenie 2,50 m; kadłub z laminatu; ciężar 12 T; powierzchnia żagli: na wiatr 120m2, z wiatrem 350m2; silnik Volvo Penta 32 KM; załoga 12 osób. Największa prędkość, jaką marian Kula osiągnął na „Hadarze” to 18, 7 węzła.

Marian Kula zdobył ponad sto siedemdziesiąt trofeów, w tym puchary przechodnie po kilka razy.:

• 10 razy Puchar Dowódcy Marynarki Wojennej.

• W latach 1976 – 2005 7-krotnie tytuł mistrza Polski w klasach morskich na jachtach „Admirał” i „Hadar”.

• w latach 1970 – 2004 6 medali srebrnych i 4 brązowe w Mistrzostwach Polski w klasach olimpijskich Star i Dragon oraz w klasach morskich.

• 2 razy Morski Żeglarski Puchar Polski na „Hadarze”. Tytuł najlepszego kapitana tych regat zdobył 5 razy. 1996,1997,1998,2002 i 2005.

• W 1988 i 1992 roku wygrał na Hadarze wyścigi o Błękitną Wstęgę Zatoki Gdańskiej.

Startował w słynnych regatach: Cutty Sark Tall Ships Races, Kieler Woche, Flensburger Wohe i Gotland Rund. 500-milowe regaty Gotland Round, uznawane za jedne z najważniejszych na świecie. Wygrał je w klasie generalnej w 1996 roku, jako jedyny polski jacht w historii tej imprezy, startując na „Hadarze”.

Pięciokrotnie był uznawany najlepszym kapitanem w Polsce w żeglarstwie morskim (1996, 1997, 1998, 2002 i 2005). Za osiągnięcia regatowe otrzymał:

• Złotą Odznaką Zasłużonego Działacza Żeglarstwa Polskiego,

• Złotą Odznaką honorowego członka Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica"

• Nagrodę CONRADA-2007 Pomorskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego – za wielokrotne Mistrzostwa Polski, profesjonalizm i doświadczenie w morskim żeglarstwie regatowym.

22.03.1998 r. został Członkiem Honorowym Jacht Klubu Marynarki Wojennej Kotwica. W 2007 roku otrzymał przyznawaną przez Bałtyckie Bractwo Żeglarzy w Gdańsku, międzynarodową nagrodę Conrada jako Indywidualność Morska. Jest honorowym członkiem Międzynarodowego Klubu Morza „Zejman”. Założył Stowarzyszenie Regat Wokółziemskich.

Braćmi Mariana są, również związani z morzem i urodzeni w Pilicy, komandor Zbigniew Kula i kmdr dr Adam Kula.

Szkoda, że nie znałem p. Mariana, kiedy wspólnie z Miejsko -Gminna Biblioteka Publiczną w Pilicy organizowaliśmy "VIII Spotkania z Historia i Kulturą” poświęcone sportowcom z pilickim rodowodem. Zabrakło by chyba miejsca na scenie na pokazanie wszystkich trofeów :)

Tematy powiązane:

VIII Spotkania z historią i kulturą

Jan Hymczak